SIRIOLWYCH WYT.
Tôn,—"GWLEDD ANGHARAD."
SIRIOL-WYCH wyt, a chlaerwen,
Braf eured bryd,
Bron o hud;
Er hyn ym llwyr ddifethest,
Ti'm bwriest i o'r byd.
Ni chollesi ond hanner
Fy nghalon bur, sy'n cario cur,
Rwy'n madde y mriwie mawrion
Fel dannedd hoelion dur;
Y dlysedd ferch ireidd-deg,
Na ddwg chwaneg, fwyndeg fun,
Rwy'n disgwl hon, yn galon gron,
I'm hanwyl fron fy hun;
Ond gormod sydd o honno
Gwedi gwreiddio 'n dy eiddo di,
Mae'n gysur gwan na cha i, lli a'r can,
Naturiol ran gin ti.
Ac er dy fod yn ifanc,
Fel y nefoedd wawr
I oleuo i lawr,
Dy dafod ffraeth di-ofer
Sy'n arwen mwynder mawr;
Pob gair per o'th ene
Sy'n abal nerth is awyr serth
Er dotio, twyso teirgwlad,
Trwy ymweliad cariad certh,
Dy fagle oll nid allant
Cael mwy o feddiant ynddo fi,
Rhaid i mi drwy anianol nwy
Gael cysur mwy gin ti;
