Lle mae taerni, a gwyrni, a gwŷn,
Heb ofni Duw na pherchi dyn
Ni waeth na bydde un henw ar un ohonynt.
Mae Duw yn danfon dial dwys,
Distriw bywyd bennyd bwys,
Ar y mawrion gloewon glwys,
Ysgymun rhyddwys gamwedd;
Am fynd ar ol aniwiol naws,
I ymdurfeisio, i dreisio ar draws;
Er daed yw'r saig, nid ydyw'r saws ond chwerwedd.
Na rowch hyfder cryfder croes
Ar un tywysog, enwog oes,
Nac un mab dyn, gan hwn nid oes,
Am iachus einioes warant,
I anadl eiff o'i ene 'n rhydd,
A'i gorff i'r bedd anfalchedd fydd,
A'i holl amcanion yn 'r un dydd a doddant.
Y gŵr synhwyrol yn i fryd,
Y blysiwr balch am bleser byd,
Doeth y dysgest gasglu nghyd
Mewn taer feddylfryd diried;
A bod yn gyfrwys ymhob man,
I borthi 'r corpws, gwplws gwan,
Nid wyt ond ffwl roi llai na'i ran i'r ened.
Mae gennyt enw o fod yn gall,
A chraff ar led yn gweled gwall,
Er nad wyt ond marw a mall,
Ni bu un dall dywyllach;
Ira d' olwg sy'n gwanhau,
Ag eli llygaid i'th wellhau,
Fel y gwelech gario'r iau 'n gywirach.
Tudalen:Gwaith Huw Morus.pdf/75
Prawfddarllenwyd y dudalen hon