Yr anwyl gymdeithion a droison yn ddrych,
Yrwan nis gwelan, ysgogan was gwych,
Heb un gair o gellwer pe gallen, yn rhwydd,
Yng nghysgod rhedynen nhw ymguddien o'm gwydd.
Ni cheir un gymwynas gyweithas fel gynt,
Ni roir imi garre lle gwaries i bunt;
O ganol y gwenith, fy mendith i'w mysg.
Fe am gyrred i'r branar i brynnu fy nysg.
Yn hwyr byrnhawn gynne, nid bore, gwybûm,
Mai di-fudd a diofal, benfeddal, y fum;
Ni orffwys yr iachus ar erchwyn y cla,
Cardigrwydd a ddiffydd o derfydd y da.
Er blined fy ngherdded, a lleied fy lles,
Adnabod rhai dynion yn gyson y ges;
Pen gaffw i gynheddfe a rhinwedd y rhain,
Y fale ga i 'n felus mewn dyrus lwyn drain.
Ni welwn mo'r pethe yn nyddie fy nwy,
Er lledu fy llyged gen lleted a llwy;
Yrwan rwy'n canfod, wrth hynod waith hael,
Nad ydyw cydymeth digoweth ond gwael.
Llawer y heues, ni fedes i fawr,
A heues mi a'i tenes, gollynges i'r llawr;
Os medru wna i gasglu, rhag ail methu mwth,
Ni fynnai roi f' ennill mewn rhidyll mor rhwth.
'Rwy'n dallt wrth gydnabod ar gafod y ges,
Mai oerllyd yw aelwyd heb gronglwyd na gwres,
Gwell imi na chastell gorchestol yr un,
Dŷ bychan ben erw ar fy helw fy hun.
Tudalen:Gwaith Huw Morus.pdf/87
Prawfddarllenwyd y dudalen hon