Tudalen:Gwaith Huw Morus.pdf/90

Prawfddarllenwyd y dudalen hon

Er ofni priodi, puredig yw merch,
Ni fedrwn mo'i fario, 'n bwys arno bu serch;
Am wrando ar i bratio, yn bragio hyd y brig,
Ces garu, ces gerydd i'm dwyrudd, a die;
Er gwrthod i amgenach, gwn bellach gen bwyll,
Er digter o'i achos rwy'n dangos i dwyll,
Er taered y glanddyn i ganlyn i gŵyn
Fe brifiodd o'r diwedd yn fudredd an-fwyn.

Troi wnaeth i feddylie 'n ddolenne ddwy lath,
Oddiwrth i ffals golyn, na welwy mo'i fath;
Cyflybwn i feddwl i gwmwl y gwynt,
Anwadal fynediad yw hediad i hynt;
Yn niwedd y broffes mi a golles y gŵr,
Ag arall ymrwyme, rhoes eirie rhy siwr;
Heb son am i drafel i 'madel â mi,
Ffei oerwr a'm ffeiriodd, drwy ffarwel y ci;
Er gwylio rhag llithro i chwith dripio wrth i droed,
Ni thafles i garreg i'w goryn erioed,
Gallase wrth roi heibio, nid cilio fel clown,
Roi un siwrne ofer—i ofyn a ddown.

Ni bu fo oddiar deirawr yn dirwyn y llall,
Ni ddeallodd a'i cipiodd fod Ciwpid yn ddall;
I ganlyn byr feddwl, yn drwbwl blin draw,
Medd hai mai hir ofal yn ddial a ddaw;
Pe base wrth fy newid yn dwedyd i daith,
Ni baswn yn prisio, na chwyno dim chwaith;
Er bod merched anghall yn diane i goed,
Ni chlywes i ddianc o wr ifanc erioed ;
Rhoi siampli ferched diniwed a wnai,
Bydd meibion cariades a'i credyd yn llai;
Gen ddigwydd 'madawiad, mawr siarad mor sych,
Ni cholla i mwy nghysgu'n gwir garu gŵr gwych.