Prawfddarllenwyd y dudalen hon
Byth ni thaerai un barbariad,
Mai Duw o'r nef roes iddo gennad,
Ladd a llosgi dynion ufudd
I wir frenin a gwir grefydd.
Ond mae rhai yn mentro dywedyd,
Mai cynhyrfiad y Glân Yspryd,
Ydyw'r achos o'u hymrafel,
A gwisgo am danynt arfau rhyfel.
O fy enaid, na nesa
At gyfrinach y rhai yma,
Sydd yn gablaidd iawn yn gosod
Gwaith tywyllwch ar y Drindod.
Fe fydd gennym fara heno,
Ac erbyn trannoeth wedi ei wanco.[1]
****
Duw a gadwo'n brenin graslon,
Rhag eu brad a'u distryw creulon,
Nertha, O Arglwydd Dduw, ei ddwylo,
Bydd di'n nerth a tharian iddo.
Duw a adgyweirio furiau
Sion ddinas a'i hadwyau,
Ac a helo'r tyrchod allan,
Rhag llwyr ddifa ffrwythau'r winllan.
- ↑ Gweddill y pennill ar goll.
