Tudalen:Gwaith yr Hen Ficer.pdf/35

Prawfddarllenwyd y dudalen hon

Ceisiais trwy deg, a thrwy hagar,
Ni chawn gennid ond y gwatwar.

Beth a alla i wneuthur weithian,
Ond i thynnu i ochor ceulan,
I wylo'r deigrau gwaed pe gallwn,
Weld dy arwain tua'r dwnjiwn?

Pwy na wyle weled Satan,
Yn dy dynnu wrth ede sidan,
I bwll uffern yn dragwyddol,
A'r bach a'r bait o bleser cnawdol?

Esau werthe ei 'difeddiaeth,
Am y phiolaid gawl ysywaeth;
Dithe werthaist deyrnas nefoedd,
Am gawl brag, do, do o'm hanfodd.

Dyma'r peth sy'n torri 'nghalon,
Wrth dy weled di'n awr mor ffinion,
Orfod prwfio hyn yn d'erbyn,
Dydd y farn, heb gelu gronyn.

Tost yw gorfod ar y tad,
Ddydd y farn, heb ddim o'r gwâd,
Dystiolaethu, o led safan,
Yn erbyn brynti'i blant ei hunan.

Hyn y fydd, a hyn y ddaw,
Oni wellhai y'maes o law;
Er mwyn Crist gan hynny gwella,
Rhag i ddial Duw dy ddala.

Gwisga lenn a sach am danad,
Wyla nes bo'th wely'n nofiad;
Ac na fwyta fwyd na diod,
Nes cael pardwn am dy bechod.