Tudalen:Gwaith yr Hen Ficer.pdf/72

Nid oes cymorth, nid oes cysur,
O'r nef, o'r ddae'r, o'r môr, na'r awyr,
O'r dre', na'r wlad, o'r maes, na'r winllan,
O'r llan, na'r llys, o'r gaer, na'r gorlan.

Y mae'r iach yn gweld y trwcle,
Y fai gynt yn dwyn tomene,
Heb ddwyn dim, o'r gole i'w gilydd,
Ond y meirw i'r monwentydd.

Mae rhai byw yn hanner marw,
Cyn del arnynt wŷn na gwaew,
Wrth weld cymaint yw'r diale,
Sy'n digwyddo am eu penne.

Ni cheir rhydd-did i fynd allan,
Ni cheir bwyd i mewn dros arian;
Ni cheir tramwy at un Cristion,
Ni cheir madel â'r rhai meirwon.

Yn y tai mae'r plag a'r cowyn,
Yn yr hewl mae'r cri a'r newyn;
Yn y maes mae'r cigfrain duon,
Hwyntau'n pigo llygaid cleifion.

Y mae sowaeth, Duw a dynion,
Wedi gado'r rhain yn dlodion;
Heb roi help na swcwr iddyn,
Yn eu nychdod tost a'u newyn.

Mae Duw'n chwerthin am eu penne,
Ac â'i fys yn stopio'i glustie;
Ac heb wrando gweddi canmil,
Eisie gwrando llais ei 'fengyl.

Y mae dynion anrhugarog
Yn eu ffoi fel cwn cynddeiriog;
Gwell yw ganddynt weled gwiber
Yn y wlad na gweled Lyndner,