Safai Elen yn y cwrt bach yn edrych ar eu hôl gydag ochenaid.
'Mystres, mystres,' gwaeddai Marged, y llaethwraig, yn ddisymwth, mae Benni Bach wedi gadel ei hancisher ar ol.'
'Rhed ag e' ar eu hol nhw, los,' meddai Elen, a mi dali nhw cyn croesa nhw'r ca' i'r hewl.'
A'r olwg ddiweddaf gafodd hi ar Marged oedd ei gweled yn hedeg fel saeth o fwa drwy gât y clôs, ac ar ôl y plant. A phan ddaliodd Marged nhw ar ganol y cae cafodd Tom gryn drafferth i symud y gwersyll ymlaen drachefn. Nid oedd Marged yn foddlon ar roddi yr hancisher yn ôl, ond yr oedd yn rhaid iddi godi Benni Bach yn ei chôl a'i gusanu a'i wasgu at ei mynwes. Ac уг oedd Benni Bach hefyd yn dechreu teimlo hiraeth, ac nid oedd dim ond ei galon fach ddewr yn ei atal rhag taflu ei freichiad am wddf Marged, a thori allan i lefain.
Ar y ffordd i'r pentref, daeth Gwilym a Benni Bach i ddeall eu bod yn cychwyn ar fywyd newydd. Tom Brynglas, fel y daethant i wybod cyn hir, oedd capten yr ysgol. Efe oedd yn cadw'r bêl ddu; efe oedd i ddweyd pwy oedd i fyn'd i ofyn am bledren at y bêl ddu, ac i ble yr eid i'w chael; ac efe oedd i ddweyd pwy oedd i bigo ochrau wrth chwareu. Nid oedd un gamp yn gyflawn hebddo ef; a chydnabyddid mai efe oedd yr ymladdwr goreu, y niclwr goreu, y chwareuwr pelddu goreu, y cwdwmwr goreu, a'r neidiwr herc a cham a naid, a'r neidiwr caerbedw goreu yn yr ysgol.
Ond y boreu hwn yr oedd brys tu hwnt i'r cyffredin ar Tom.' Newch hast, boys, bach,' meddai 'nawr ac yn y man, 'ne 'r'yn ni'n siwr o fod yn dd'weddar.'
Ac yna ymlaen yr elent cyn gynted ag y gallai Benni Bach lusgo ei draed ar ei ol. 'Nawr ac yn y man bu raid i Tom godi Benni yn ei gôl a'i gario ran o'r ffordd.
