Yr oedd y ddau yn disgwyl y gofyniad. Gyda'r gair dyma Gwilym yn tynu cadach i boced ac yn sychu gwefusau Benni Bach, ac yn dweyd wrtho, fel, mae'n sicr, y clywodd ei fam yn dweyd lawer gwaith o'r blaen,
'Nawr, Benni bach, cusan neis i 'nwncwl.'
'Cusan neis i 'nwncwl,' adleisiai Benni Bach, gan droi ei wyneb i fyny.
Ac yna codais y ddau yn fy mreichiau. ac wrth eu cario tua'r ty, cefais wybod holl hanes y ffarm i gyd, ffordd yr oedd y lloi i gyd yn y Cae Bach, a'r ebolion yn Rhandir Cae Mawr, a'r gwartheg yn y Ddôl-dan-ty, a bod tyta gyda'r gwasanaeth-ddynion yn cywain gwair o Gors Ganol, a bod y ddau dy gwair wedi eu llanw, ac y byddai'r cynhauaf ar ben gyda'r nos. Cefais wybod, hefyd, enwau'r ceffylau i gyd, sef Duchess a Lester, a Jolly, a Ventin, a Black, a'r ddwy boni, Bess a Silver; ac enwau'r gwasanaeth-ddynion. Ond treuliwyd y rhan fwyaf o'r amser yn siarad am Tom y Waginer, oblegid ni fu erioed y fath wron ag ef, gallwn feddwl. Yr oedd yn gallu gyru wagen i'r calch a phedwar o geffylau ynddi.
'A mae e'n myn'd lawr y Mynydd Ddu fel y tân,' meddai Gwilym.
'Odi,' meddai Benni Bach, 'mae e'n myn'd fel y tân pô'th'
'A mae e'n ffysto waginer Cwmbrân o hewl,' meddai Gwilym.
'Odi, o hewl,' meddai Benni Bach.
'A fe gas y preis yn y preimin,' meddai Gwilym, 'a mae gyda fe slash yn 'i whip gyment a hyna,'—gan estyn ei fraich led y pen.
'A mae e'n yn g'neyd i'r slash fyn'd gric-grac,' meddai Benni Bach.
