'O odw,' meddwn, 'wi'n ffrynd i Marged hefyd.' 'P'un well gyda chi Marged neu Cariad?' gofynai Gwilym wedyn.
'P'un sy'n well gyda chi?' meddwn, oblegid yr oeddwn wedi cael gafael erbyn hyn ar y ffordd oreu i ateb gofyniadau Gwilym.
'O mae'n well gen i, meddai Gwilym, gyda phwyslais ar yr i, mae'n well gen i Gariad o lawer.'
'A mae'n well gyda fine hefyd,' ebai Benni Bach.
A man bydda i wedi pryfo yn ddyn mowr,' dywedai Gwilym, wi'n mynd i briodi Cariad.'
'Ie, ie, machgen i, meddwn, ond beth ta hi ddim yn folon?
'Ddim yn folon i beth?' gofynai Gwilym yn syn.
'Ddim yn folon i fod yn wraig i chi,' dywedais inau.
'Ond mi wedodd wrtha i y byse hi'n folon,' ebai Gwilym.
'O mi wedodd hyny, 'do fe?' meddwn.
'Do,' atebai Gwilym, yn y gegin dydd Sadwrn dwetha cyn iddi fynd 'nol gatre.
'Dier mi,' meddwn, 'ac yn y gegin y gofynsoch chi iddi, ie fe?'
'Ie,' atebai Gwilym, 'a 'rodd Marged yn gweyd ta chi a'ch llyged yn eich pen y byse chithe wedi gofyn iddi es llawer dydd.'
'Mae gyda Marged a chithe lawer rhytach gwaith na siarad rhw ddwli fel yna,' meddwn yn llym, 'a mae'n hên bryd i chi'ch dou fyn'd i'r gwely.'
'Chewn ni ddim aros tipyn bach rhagor ar y llawr?' ymbiliai Gwilym.
'Mae eisieu bara menyn arna i,' dywedai Benni Bach, mewn tôn ddolefus.
'Mi licwn ine gal bara menyn, meddai Gwilym.
'Wel, mi geiff Marged roi tocyn o fara menyn i chi yn y gwely' atebais.
Ac yna galwais ar Marged i fyn'd a nhw i'w hystafell.
