Am farw G'RONWY, ŵr myfyrgar union,
Mawr o goddiant i'r holl Gymreigyddion;
Y mae eu cenedl yn drom eu cwynion,
A du oer alaeth daearolion,
Gwlŷb o'u dagrau yw'r Glôb dew-gron—gan gaeth
Gur hir, a chyllaeth, a geirw archollion,
Wedi huno'n hynodawl,—a darfod,
Ei yrfa ddaearawl,
O fro'r gŵg aeth fry i'r gwawl,
O rhoddes grêd gyrhaeddawl.
I noddfa awenyddfawr—ei thannau,
Aeth enaid y cantawr;
Rhoedd harddwch ei lwch i lawr,
Tir Amerig, trom orawr.
Mewn cauedig gell gloedig,
Lle egredig, yn llygradwy;
Yn mhriddellawg, waelod lleidiawg,
Bedd graianawg, bydd GORONWY,
Nes dêl yr Oen (naws dawel wyrenig)
I nôl ei ddyweddi anwyl ddiddig,
A'i air i'w chyfodi'n dderchafedig;
Yn Sion eglwyslon glau,
Yn anwyl caffer ninau,
Yn gyflawn o'r ddawn bêr ddoeth,
Adeiniawg a di annoeth,
Newydd feluslon Awen,
I wau emynau, Amen.
Tudalen:Holl Waith Barddonol Goronwy Owen.djvu/31
Prawfddarllenwyd y dudalen hon