II.
Boreu'r Wledd.
Y wawr weddus, a'i bysedd rhuddain,
Sydd draw yn agor dôr y dwyrain.
Drwy y coed mae'r adar cain,—a'u didlawd
Dyner arawd yn eu harwyrain.
(O'i blas iesin ni chai Belsassar
Weld ei ruddgain oleuder hawddgar
Y tro olaf, cyn mynd trwy alar,
O'i aur orsedd i fedd yn fyddar.)
Nid cynt y ceir hynt yr haul
Draw yn nhy'r dwyrain araul,
Nad yw'r bobloedd, drwy Bab'lon
A dawnsiau, a llefau llon,
I'w arwyrain ar wawriad
Gwyl Bel, yn uchel eu nâd.
Mwynber seiniau offerynau,
A'u per—leisiau pur luosog,
Sy'n gorlenwi'r ddinas drwyddi
Agorhysi sarllach gwresog.
A Bel sy'n agor ei byrth
I reibio am yr ebyrth.
Drwy'i gynteddau ceir eidionau
A'u brefiadau, heb rifedi,
Ei allorau âg oftrymau
Ac aberthau braisg i borthi.
Pob cell a chafell o'i chwr,
Olynol, a dynn lenwir
