A'r lleill dan ddylanwad y bibell a'r bir-
Sef rhan y Dirwestwyr yn aros yn hir.
Ond un o'r aelodau nid ydoedd ein John
Er ei annog gan bawb o'r cym'dogion o'r bron,
Drwy ddangos y fantais a fyddai o fod
Yn un à Chymdeithas mor uchel ei chlod.
"Mae'ch teulu'n cynyddu a'ch pwysau yn fwy
D'oes neb yn ddiogel rhag clefyd neu glwy,'
Pwy wyr pa ddamweiniau ddaw i'n ar ein taith
I'n hanalluogi i ddilyn ein gwaith?
I'ch priod a'ch plant bydd yn gysur diffael
Beth bynnag a ddigwydd, fod cymorth i'w gael,
Cyd-roddion cyfeillion un galon heb gêl,
I helpu eu brodyr, beth bynnag a ddel."
Ar hyn ymgyngori â'i Jane a wnai John,
Gan wrthod gweithredu heb gyngor doeth hon,
"A ddeuai rhyw les neu fuddioldeb i ni
O'r gyfryw Gymdeithas, drwy ymuno â hi?"
Ac wedi ystyried y mater yn iawn,
Yn ol ac ymlaen, hyd yr eithaf o'u dawn,
Barnasant yngwyneb damweiniau fai'n nghudd
Y gallai ymuno ddwyn llawer o fudd.
A phan ddaeth y noswaith i dderbyn ein John
Yn 'stafell y Goron, pob wyneb oedd lon,
Wrth feddwl cael aelod mor barchus i fod
I'w henwog Gymdeithas yn addurn a chlod;
A thorf o Ddirwestwyr a ddaethant ynghyd
I roddi derbyniad i'w brawd ar y pryd,
Yn llawen wrth feddwl cael colofn mor gref
I gynnal yr achos Dirwestol ag ef.
