"Tri chreadur y dylai dyn ieuanc o benderfyniad ac ewyllys fod yn alluog i chware â hwynt fel llew yn chware â chwningod."
"Wel, beth yw dy gyngor, Wil?"
"Dos, a meddiana'r ferch."
"Ond—."
"'Does dim ond i fod. Bore da! Nawr, Twm Dwt, cer' a fi adre i Landâf fel ceffyl o ddifrif."
Ymhen ychydig eiliadau, yr oedd Twm a'i farchogwr o'r golwg, a'n gwron ar geffyl trymach ac arafach yn nesu at Machen.
'Roedd "ffwl Sesyl Ifan" wedi rhoi digon o waith meddwl iddo am fis. Beth allai y creadur fod? Tybed ai gwir yr hyn at ddywedodd am Breddyn Kemys a merch y Cwnstabl? Breddyn Kemys! Hawyr anwyl, nid oedd yn well na llofrudd! Ac yr oedd hi yn gwybod hynny. Pwy oedd i'w feio? Gwnaeth yr atebiad roddodd i'w ofyniad ei hun iddo yspardynnu ei geffyl yn y fath fodd nes y credodd y creadur druan fod ei feistr wedi colli ei ben am y gweddill o'r daith.
.jpg)
