y'm ni 'n mynd mlaen gyda fe i Gastellnedd. Ffarwel, 'ch dau!"
"Ffarwel!"
Wedi dringo i'r cerbyd a gweled fod eu heiddo yn ddiogel dechreuodd y ddau deithiwr ymddiddan am eu profiad yn Aberafon.
"On'd oedd yr ysgolfeistr yn hen fachan bonheddig. Shams? mor wahanol ei olwg i hen scwlyn Gwern Pawl 'slawer dydd. 'Roedd hwnnw'n gwisgo'n debycach i ffarmwr nag oedd hwn. Sylwaist ti ar 'i gôt ddu e'? 'Roedd hi falsa hi wedi tyfu am dano."
"Do'n wir, ond 'doedd hi ddim mor ddu a hynny chwaith, dipyn yn llwyd oedd hi mewn manna' 'defe ?"
"Ie'n wir! rhaid nad oedd yr hen ŵr yn dda iawn off. Bu 'want arno i gynnyg gini iddo unwaith, ond wyddwn i yn y byd ffordd oedd g'neud hynny heb friwa'i deimlada fe. Rhai od yw teimlada, Shams, a mae'n rhaid gofalu am danyn' nhw, bob amser."
"Welais i mo ti'n cynnyg gini i Mr. Davy Cound, Lewsyn. Oe't ti'n meddwl am 'i deimlada' fe hefyd ?" "O! ti gwetaist hi 'n awr! Na, fe fasa fe'n neidio at swllt heb sôn am gini. Mae 'i swydd e' wedi'i ddistrwo fe am byth. A dyna bwysig oedd yr hen ddyn bach yn eisho bod. Ha! Ha! Na! fe g'as Mr. Cound ddigon am 'i waith, ond fe ala i'r gini i'r hen ŵr cyn bo hir."
Bu Lewsyn cystal a'i air, oblegid cyn pen pythefnos derbyniodd cyfaill pŵr Dic, fel y galwai ef ei hunan, ddwy gini un bore, a chyda hwynt nodyn i'r perwyl hyn. "To Mr. David Jones, The Causeway, Abeeravon, from a friend. For services nobly rendered."
