Ar Fedd MAM A THAD yn Nhowyn, Meirionydd.
Bedd fy Nhad, 'rw'i mynych gofio,
Bedd fy Nhad sydd eiriau prudd;
Ac yn mynwent blwyfol Towyn
Bedd fy Nhad anwylaf sydd.
Bedd fy Mam sydd gerllaw iddo,
Bedd fy Mam y'nt eiriau trist;
'Rwy'n llawenhau wrth gofio'r amod
Wnaethant hwy âg Iesu Grist.
Yn Mynwent Cynwyd, Meirion.
Aed pridd i'r pridd, y llwch i'r llawr,
Hyn ydyw'n tynged oll;
Ond creder y gwirionedd mawr,
Ni syrthiwn ddim ar goll.
Ar Fedd MAM a'i DAU BLENTYN.
(Yn Mynwent Gwyddelwern, Meirion.)
I'r isel fedd, Ow! resyn,—hûn o'i fewn
Y fam a'i dau blentyn;
O'i afael Duw a ofyn
Eto ar air y tri hyn.
Yn Mynwent LLANGWM, Sir Ddinbych.
Y bedd yw diwedd pob dyn,—i'r cnawd
Er cnwd o aur melyn;
Yr einioes bob yn ronyn
I own o glai yno glŷn.
Yn Mynwent GWYDDELWERN, Meirion.
Gwylia di oedi dy adeg—y llon
Ddarllenydd iach gwiwdeg;
Gwyrodd fi dan garreg
I'r bedd trwch, Ile'r rhybudd teg.