Tudalen:Lloffion o'r Mynwentydd.djvu/122

Gwirwyd y dudalen hon

GŴR a GWRAIG IEUANC.

Trwy gysur cyd—drigasant—hyd feroes,
Bron cydfarw gawsant;
Cydhuno'n ddigyffro gânt,
I deg fyd cydgyfodant.
—Cynddelw.




Bedd DAFYDD OWEN, (Dafydd y Gareg Wen);
a gladdwyd yn y fl. 1749, yn 29 ml. oed.)

(Yn Mynwent Ynyscynhaiarn, Eifionydd.)

Swynai'r fron, gwnai'n llon y llu,—a'i ganiad
Oedd ogoniant Cymru;
Dyma lle ca'dd ei gladdu,
Heb ail o'i fath—Tubal fu.
—Ellis Owen, Cefnymeusydd.




Yn Mynwent Llangernyw, sir Ddinbych.

Er huno am ryw enyd,—yn dawel
Yn oer dŷ y gweryd;
Rhyfedd, er ei marw hefyd,
Daw o'r bedd pan farn Duw'r byd.
—Egwestyn.




GŴR a GWRAIG.

Gŵr enwog mewn gwir rinwedd—mawr ei werth
Yma ro'ed mewn priddfedd,
A'i briod fwyn, addfwyn wedd—
Mam garem, yma gorwedd.
—Caledfryn.




Yn Mynwent LLANGELYNIN, Meirion.

Ar ei ol pa'm yr wylwn ?—ei enw,
Wr anwyl, a barchwn;
Daw'r pryd y cyfyd, cofiwu,
I le uwch haul ei lwch hwn.
—R Ab G Ddu o Eifion