Tudalen:Lloffion o'r Mynwentydd.djvu/124

Gwirwyd y dudalen hon

Ar Fedd MAM a'i MERCH.

Yma'n eu gwely mewn gwaeledd—mae'r fam
A'r ferch yn cydorwedd,
Nes delo'r awr i'r Mawredd
I alw'r byd o wely'r bedd.

Y ddwy hon a gyd-ddihunant—o'r bedd
Gyda'r byd cyfodant,
Ac i Seion union ânt
I gu ganu gogoniant.
—Bardd Horeb.




MR. JOHN HUGHES, Cefn Coch, a'i Ddau FAB.

(Yn Mynwent Llangernyw, sir Ddinbych.)

Yr addien ddeu-frawd, gorweddwch—adeg,
Gyda'ch tad gorphwyswch;
A gwylia ne' eich lle llwch,
Y tri anwyl, tra hunwch.—
—Dewi Havhesp.




Beddargraff RHIENI y Bardd.

Yma, mewn hedd, mae 'mam a 'nhad,—dau gu,
Fu'n deg iawn eu rhodiad;
Ing hiraeth bair fy nghariad
Am ro'i i fedd ddau mor fâd.
—Cynhaiarn.




Rhieni MR. JONES, gynt o'r "Bee," Abergele.

Dau oeddynt a'u nodweddiad—yn deilwng,
Yn dal yn dda'n wastad;
Eu hanrhydedd a'u rhodiad,
Uchel oedd yn mharch y wlad.
—Caledfryn.




TAD a'i BLANT.

Tad a'i blant hunant mewn hedd,—hyd foreu
Yr adferiad rhyfedd;
Yna i ddod ar newydd wedd,
Yn llon, o'u tywyll anedd.
—Cynddelw.