MAM Y PARCH. D. RICHARDS, Caerphili.
Chwaer ydoedd, pur ei chredo,—a'i bywyd,
Tra bu, yn ei wirio;
Un o brif seintiau ein bro,
Mewn anedd oer mae'n huno.
Daw eilwaith ddydd didoliad—o dŷ'r bedd,
Drwy barch, at ei Cheidwad;
Daw, fore yr adferiad,
O dŷ'r glyn i dir ei gwlad.
—Caledfryn.
PRIOD MR. JOHN JONES, Cerig-y-druidion, Llanberis.
Os doi, 'wir, heb ystyrio,—ddarllenydd,
I'r llanerch hon rywdro,
Dy droediad—araf, araf f'o,—
Mae Ann anwyl yma'n huno!
—Elidirfab.
Yn Mynwent TALYBONT, Meirion.
Y wyryf heinyf a hunodd,—un hoff
Jane Hughes a'n gadawodd;
Clai tew y bedd cul a'i tôdd,
Ac yn ieuanc hon wywodd.
Yn feunyddiol gwnai fyw'n addas—i enw
Anwyl Crist a'i deyrnas;
Ac i le hardd gloyw urddas
Uwch y glyn aeth o'r Bach Glas.
—Ap Vychan.
BEDDARGRAFF FY MAM.
Ni welais erioed anwylach,—llanerch:
Hawlia'r lle hwn, mwyach,
Lonydd gan bob rhyw linach,—
Yma mae bedd fy mam bach.
—Dewi Havhesp.
