2 Cynefin iawn â dolur
Fu'r Iesu yn fy natur:
Gogoniant byth i'w enw Ef
Am ddioddef dros bechadur!
Yn addfwyn dan yr hoelion,
dwyfol waed ei galon
Fy mhrynu wnaeth Tywysog nen,
Ac ar ei ben bo'r goron!
3 Dilynaf yn ei lwybrau,
A chanaf yn fy nagrau:
Mae mwy na digon yn yr Iawn
I faddau'n llawn fy meiau;
Er dued yw fy nghalon,
Mae'r Iesu'n dal yn ffyddlon:
Eiriolwr yw tu hwnt i'r llen,
Ac ar ei ben bo'r goron!
Evan Rees (Dyfed)
181[1] Gwaredwr Hollalluog
84. 84. 8884.
1 ADDOLIAD, mawl a bendith
A chlod a rown i'r Iesu :
Fe'n unig yw ein noddwr gwiw,
Pan gyfyd llu i'n drygu.
Yn llon y tystiwn iddo,
Cryf ydyw i waredu;
A chadarn yw addewid Duw
Mai Ef sydd i deyrnasu.
2 Waredwr hollalluog,
Rhown iti aberth moliant;
Ein Ceidwad mawr, Tydi yn awr
A gei yr holl ogoniant.
 braich dy oruchafiaeth
Y'n dygaist o'n halltudiaeth:
Ti biau'r hawl i'n clod a'n mawl,
O! Dduw ein iechydwriaeth.
- ↑ Emyn rhif 181, Llyfr Emynau y Methodistiaid Calfinaidd a Wesleaidd 1930
