a llawer o'u goreu-wŷr, a'u meirch a'u harfau gan mwyaf. Ond yn llawen a gorfoleddus y dychwelodd gwŷr Gwynedd.
Arglwydd," ebe Gwydion wrth Fath, onid yw iawn i ni ollwng i wyr y Deheu eu gwystlon a wystlasant i ni er tangnefedd, ac ni ddylem eu carcharu?"
Rhyddhaer hwy," ebe Math.
A'r gwas hwnnw, a'r gwystlon oedd gydag ef, a ollyng- wyd ar ol gwŷr y Deheu.
Yntau Math a aeth tua Chaer Dathyl.
Gilfaethwy fab Don, a'r gwŷr fu gydag ef, gyrchasant i gylchu Gwynedd yn ol eu harfer, a heb fyned i'r llys. Yntau Math a gyrchodd ei ystafell, ac a barodd i Goewin weini arno fel cynt.
'Arglwydd," ebe Goewin, "cais forwyn i weini arnat, gwraig wyf fi."
Pa ystyr yw hynny ? ebe ef.
Dy neiaint, arglwydd, feibion dy chwaer Gwydion ab Don a Gilfaethwy ab Don, a ddaethant; a phriodasant fi â Gilfaethwy drwy drais."
Fel y cosbwyd Gwydion ab Don Mynnaf iawn ganddynt," ebe Math.
Ac yn hynny ni ddaethant hwy yng nghyfyl y llys, ond trigo o gylch y wlad a wnaethant hyd nes y gwaharddwyd rhoddi bwyd a diod iddynt. Ni ddaethant yn ei gyfyl ef i ddechreu; ac yna daethant hwy ato ef. "Arglwydd," ebe hwynt, "dydd da it." "Ie," ebe yntau, "ai i wneuthur iawn i mi y daethoch chwi?"
Arglwydd, i'th ewyllys yr ydym."
"Pe fy ewyllys, ni chollwn a gollais o wyr ac arfau, ni fuasai cywilydd i mi o briodi'r forwyn drwy drais yn fy llys, heb son am angau Pryderi. A chan y daethoch i'm hewyllys, mi a ddechreuaf bennyd arnoch."
