"Pwy fedrai eu hoffi nhad? Mi wyddoch sut mae William Morus wedi gwneud arian trwy fanteisio ar brisiau uchel yn ystod y Rhyfel Mawr tra'r oedd eraill yn ymladd trosto. Dynes ffroenuchel yw ei wraig hefyd. Y mae Gwen a Phegi, ei ddwy ferch, yn yr ysgol efo mi, a fedr yr un o'r genethod eu goddef, mwy na minnau. Os daw mwy o arian i'w rhan hwy, ni bydd Trefaes yn ddigon mawr i'w dal."
Ni ddywedai Nansi yr un gair yn ormod am y Morusiaid. Dyna farn gyffredinol rhan fwyaf o bobl Trefaes, ac yr oedd eu hymddygiad tuagat Joseff Dafis yn destun siarad yn y dref.
Nis adnabu Nansi Joseff Dafis erioed yn dda iawn, er iddi ei gyfarfod laweroedd o weithiau ar y stryd. Ei syniad amdano ydoedd mai creadur od rhyfedd oedd. Bu farw ei wraig yn ystod y ffliw mawr a ysgubodd dros y wlad ar ddiwedd y rhyfel, ac o'r pryd hynny, cymerodd Joseff Dafis ei gartref gyda gwahanol berthynasau iddo. Ar y cychwyn ni chymerodd y Morusiaid fawr ddiddordeb yn yr hen ŵr, a gorfu iddo aros gyda pherthynasau na allent fforddio i'w gadw. Mawrygai yr hen ŵr eu caredigrwydd, a haerai y mynnai wneud ei ewyllys yn eu ffafr. Nid oedd William Morus a'i wraig yn barod i gymryd unrhyw drugaredd arno.
Ond rhyw dair blynedd cyn ei farw, daeth cyfnewidiad dros y Morusiaid. Crefasant ar i Joseff Dafis ddod i aros atynt hwy, ac o'r diwedd, cytunodd yntau. Cyn hir clywyd bod y Morusiaid wedi ei berswadio i wneuthur ei ewyllys yn eu ffafr.
Fel yr elai'r amser heibio, trodd y Morusiaid yn angharedig tuag at Joseff, tra y daliai yntau mewn iechyd pur dda. Parhai i drigo gyda hwynt, er yr hoffai yn awr ac eilwaith ymweled â hen ffrindiau. Sibrydid yn aml y bwriadai newid yr ewyllys olaf, gan adael dim i'r Morusiaid.
"Nhad, beth oedd Joseff Dafis yn geisio'i ddweud wrth y meddyg cyn iddo farw? gofynnai Nansi, ymhen