Edrychodd Gwen ar y darnau hyd y llawr. Cododd gwridi'w hwyneb. Yna gydag osgo falch cerddodd ymlaen. "Esgusodwch fi, miss, rhaid i mi ofyn i chwi dalu am y cawg addurn yna," ebe'r eneth ifanc ofalai am yr adran honno o'r siop, yn foesgar.
Trodd Gwen yn chwyrn a syllodd yn wawdlyd arni. "Talu amdano?" llefai, "nid myfi a'i torrodd."'
"Ond gwelais chwi yn ei daro i lawr oddi ar y cownter," atebai'r eneth yn ddyryslyd.
Erbyn hyn yr oedd gofalwr y siop wedi cyrraedd, ac amryw o gwsmeriaid wedi tyrru o gwmpas. Nesaodd Nansi hefyd yn anymwthgar i'r fan.
"Dywed yr eneth ddigywilydd hon mai myfi dorrodd y cwpan," bloeddiai Gwen yn sarrug a'i hwyneb llidiog wrth wyneb y gofalwr, "nid oeddwn yn agos i'r cownter ar y pryd. A minnau'n ei gweled â'm llygaid fy hun yn ei tharo i lawr. Onid felly yr oedd, Pegi?"
Cadarnhaodd Pegi yr anwiredd creulon yn ddibetrus. Edrychodd y gofalwr yn amheus o'r chwiorydd at yr eneth, ac ar y chwiorydd drachefn. Yr oedd yr eneth ifanc druan heb air i'w ddweud. Yr oedd y cyhuddiad mor annisgwyliadwy.
Gwelodd y gofalwr mai camgymeriad difrifol fyddai beio cwsmeriaid da ar gam, ac am hynny tueddai'n llwfr i adael y bai orffwys ar yr eneth. Plygodd i lawr i archwilio'r darnau.
"Rhaid i rywun dalu am y golled hon," eb ef yn chwyrn, "yr oedd yn ddernyn gwerthfawr."
"Gedwch i'r eneth dalu amdano o'i phoced ei hun," atebai Gwen, mor chwyrn ag yntau. "Hi fu ddigon bler i'w daro i lawr, a hi ddylai dalu amdano."
Yr oedd yr eneth yn fud. Yr oedd wedi cynhyrfu gormod i ddweud yr un gair i amddiffyn ei hun. Gwelodd Nansi fod y gofalwr yn petruso rhwng dau feddwl. Teimlai ei fod ar dynnu'r cyhuddiad yn erbyn Gwen yn ôl, a'i fod ar fin ymddihaeru iddi. Gwthiodd Nansi'n mlaen i ganol y dyrfa.
