"Fe hoffwn eich helpu," meddai Mr. Puw, "ond ofnaf yn fawr na fedraf wneud hynny.
Syrthiodd wyneb Nansi a throdd at y drws yn siomedig.
"Hanner munud," galwai ei thad, fel yr elai Nansi allan, "ni allaf roddi eu henwau i chwi, ond gwn ymha le maent i'w cael."
"Ymhle?"
"Yn y llys, wrth gwrs. Byddant i'w cael yno gan iddynt apelio yn erbyn yr ewyllys." Edrychodd ar ei oriawr. "Y mae'n rhy hwyr i ni fynd yno heddiw. Mae'r lle wedi cau.'
"Dyna resyn a minnau mor awyddus i wybod," meddai Nansi. "Efallai y bydd un diwrnod yn costio'n ddrud inni. Efallai mai mewn un diwrnod y caiff y Morusiaid afael yn yr ewyllys goll o'n blaen.
Ar amrant goleuodd ei hwyneb drachefn fel pe bai wedi cofio am rywbeth newydd eto. Af ar y 'bus cyntaf ac af i weld Besi a Glenys ym Mur y Maen. Llamodd am y drws.
"Hanner munud," llefai ei thad. "A ydych yn sylweddoli Nansi beth ydych yn ei wneud?"
"Pam? Beth ydych yn ei feddwl?"
"Hyn. Nid yw gwaith ditectif y gwaith diogelaf i'w wneuthur. Gwn yn dda am William Morus—dyn annymunol iawn i'w groesi. Os llwyddwch i ganfod rhywbeth all fod o gynorthwy i Besi a Glenys, rhaid i chwi'r un pryd dynnu'r Morusiaid yn eich pen.
"Nid oes arnaf eu hofn," fy nhad.
"Rhagorol," meddai Mr. Puw, "yr oeddwn yn gobeithio y dywedech hynny. Da gennyf eich bod yn teimlo mor sicr o'ch pethau, ond nid oeddwn am adael i chwi fynd allan i ddechrau ymladd heb gyfri'r gost ac adnabod eich gelyn."
"Allan i ymladd?" gofynnai Nansi mewn syndod.
"O, ie," ebe'i thad, "ac ymladd brwnt iawn hefyd. Rhaid i chwi beidio meddwl y rhydd y Morusiaid yr
