"Ni allaf gofio. Cuddiodd Joseff ef yn rhywle." "Rhwystrau eto." Heb yn wybod iddi ei hun tynnwyd llygaid Nansi at y cloc. Pa gysylltiad allai fod rhyngddo â'r ewyllys? Yn sicr yr oedd rhyw gysylltiad rhyngddynt neu paham y cynhyrfid gymaint ar Abigail pan oedd y cloc yn taro tri. Čododd Nansi yn ddiarwybod iddi ei hun bron, ac aeth at yr hen gloc yn y gornel. Agorodd y drws ac edrychodd y tu mewn iddo. Yr oedd fel pob hen gloc mawr arall ac ni chanfyddai Nansi unrhyw beth anghyffredin ynddo.
"Ymhle yr oedd Joseff Dafis yn byw y pryd hynny?" gofynnai Nansi.
"Gyda'r Morusiaid. Yr oedd wedi bod yn aros gydag amryw berthynasau yn awr ac eilwaith, ond sefydlodd gyda'r Morusiaid o'r diwedd, ac aeth â'i ddodrefn gydag ef."
"A oedd yna hen gloc teuluaidd ymysg ei ddodrefn tybed?"
"Oedd bid siwr. Hen gloc wyth niwrnod a gwell gwaith arno na'r cyffredin. Wyneb hardd a llun llew ar y rhan uchaf. Symudai llygaid y llew gyda'r pendil bob tro."
"Beth ddaeth o'r cloc?"
"Aeth i dŷ'r Morusiaid fel popeth arall. Hwy gafodd y cwbl."
Yr oedd ar flaen tafod Nansi i ddweud wrth yr hen wraig mai'r peth tebycaf oedd mai yn yr hen gloc yr oedd Joseff wedi cuddio'i ddyddlyfr, ond peidiodd rhag ei chynhyrfu a chodi ei gobeithion yn ormodol.
"Gwell fyddai imi beidio dweud hyd nes byddaf yn sicrach o fy mhethau," meddai wrthi ei hun.
Gofynnodd Nansi amryw o gwestiynau pellach i Abigail, ond yr oedd yn amlwg mai ychydig iawn o wybodaeth ychwanegol oedd i'w gael oddi wrthi.
O'r diwedd cododd Nansi i fynd, ac addawodd alw heibio ymhen diwrnod neu ddau. Yr oedd hefyd am drefnu i rywun o'r cymdogion nesaf i gadw llygaid ar
