EGLWYS DWYNWEN.
Mi orphwysaf ger adfeilion.
Eglwys Dwynwen, ar fy hynt,
Gan ymwrandaw â sibrydion
Traddodiadau'r dyddiau gynt;
I'r cynteddau maluriedig
Rhodder imi drwydded bardd;
Hwnt i oesau enciliedig
Gwelaf adail gadarn, hardd.
Clywaf adsain cloch y plygain,
Gyda'r awel doriad gwawr,
Haul y boreu wrida'r dwyrain,
Gweddnewidia'r eigion mawr;
Gwelaf y mynachod llwydion
Yn ymffurfio'n weddus gôr,
Gan gymysgu eu halawon
Gyda murmur dwfn y môr.
Lanerch dawel, gysegredig,
Ar y graig gerllaw y lli,
Cafodd seintiau erlidiedig
Hedd a nodded ynot ti;
Yn yr oesau tywyll, creulon,
Buost yn oleuni gwyn;
Mynych gyrchai pererinion,
I'r cynteddau distaw hyn.
Nid oes heddyw ond adfeilion
Teml fu ogoniant gynt,
Maen ar faen ddatodwyd weithion,
Aeth yr hanes gyda'r gwynt;
Chwyn a glaswellt sydd yn tyfu
Dros y gangell oer, dylawd,
Stormydd gaua sy'n chwibanu
Trwy y muriau ar eu rhawd.
