PENNOD III.
Y DAITH I AFFRICA.
AR afon Tafwys, rywbryd yn ystod blwyddyn gyntaf y Rhyfel, gwelid llong fawr yn aros am gysgod caredig y nos er mwyn cael llithro i lawr ar hyd yr afon. "Castell Llanymddyfri" oedd enw'r llong, ac yr oedd ar gychwyn i Cape Town. Yr oedd y teithwyr i gyd ar y bwrdd, llawer ohonynt yn eu cabanod yn cysgu'n drwm oherwydd eu bod wedi blino. Buasai'r dydd yn hir a'r ffarwelio â ffrindiau yn waith prudd iawn, ac yn awr, wedi dyfod o'r nos yr oedd yn dda ganddynt gael cysgu ac anghofio'r tristwch i gyd. Ni wyddai neb pa bryd y cychwynai'r llong. Tarawai'r dwr yn dyner yn erbyn ei hochrau, cerddai'r morwyr yn ol a blaen ar y dec; ar y tir yr oedd popeth yn dywyll a distaw, drysau'r tai wedi eu cau a'r bobl yn eu gwelyau. Ychydig a wyddai ddim am y llong fawr oedd allan ar yr afon, oddigerth un neu ddau ar hyd y wlad a fethai gysgu wrth feddwl am rywun annwyl oedd arni.
"O! beth sydd yna?"
Neidiodd pob un i fyny yn ei silffwely cul, gan wrando. Ymysgydwodd y llong. Hedodd gwylan ymaith gyda chri dychrynedig. Dyna dwrw a berw ac ysgwyd!
