llong ym mhorthladd Cape Town. Yr oedd pawb yn brysur iawn yn paratoi at lanio, a phawb yn barod i roi ffarwel i'r llong fawr a'u cludasai mor hapus a diogel dros filoedd o filltiroedd o for.
Gorfu i Mair, a'r teithwyr ereill oedd yn mynd i'r un cyfeiriad a hi, aros diwrnod neu ddau yn Cape Town cyn cychwyn ar ris nesaf eu taith. Dyma hi bellach yn Affrica, gwlad ei dymuniad! Ai breuddwyd oedd y cyfan? Yn Cape Town gwelai Affricaniaid wedi gwisgo fel Ewropeaid ac yn siarad Saesneg. A wyddent hwy am yr Iesu? A wasanaeth— ent hwy ef? A ddeuent hwy o ganol y wlad lle'r oedd hi ar fynd yn awr, lle trigai'r bobl mewn pentrefi bychain ynghanol coedwig fawr? Hiraethai am ben y daith er mwyn gweld y bobl oedd i fod yn bobl iddi hi.
Buan y daeth yn amser cychwyn. Teithiai'r tren yn gyflym iawn ar y dechreu heibio i bentrefi bychain a threfi mawrion heb aros. Cyn hir yr oedd ynghanol y mynyddoedd a dau beiriant o'i flaen ac un y tu ol, y tri yn chwythu ac yn pwffian. Croesai afonydd gwylltion heirdd, rhuthrai drwy ddyffrynoedd coediog, ymlusgai igam ogam hyd y llethrau serth dan ddringo. beunydd. Rhedai drwy'r nos gan gludo'i deithwyr pan gysgent. Gwelyau bychain cul oedd ganddynt fel ar y llong ac ni fedrai Mair gysgu'n dda iawn. Ysgydwai'r tren hi nes iddi lawer gwaith ofni syrthio o'i gwely uchel.
