Annerch yr Awen,
Neu Fyfyrdod y Bardd wrth Afon Dwyfach.
MOR fwyn, fy llaw forwyn fach,
Yw dyfod at fin Dwyfach:
I'th gwrdd unwaith, gerdd enwawg
Myfyrio, a rhodio rhawg:
Mynnu eistedd,—mwyn osteg,
Ar fin dŵr tir Eifion deg:
Uwch Hengwm a'i gychwyngell,
Treiddio mae trwodd y'mhell:
Lli ei dòn sy'n lledaenu,
Islaw i'r ddofn Seler Ddu:
Dyli' braisg ar dal y bryn,
Yw'r mur dwr ar war Derwyn.
Cyrraedd y mae cainc arall
Oddidraw ei llaw i'r llall:
O dir Nant Cyll, dewrwyllt dòn,
Hoff, enwog, ddisglair ffynnon,
I'r hon fyth mae rhyw hen fawl,
Ymddug in' ddwr meddygawl.
Difyr yw oslef Dwyfach,
A difyr yw ei dwfr iach;
Ar ei glan wiwlwys ganwaith,
Owain a fu, awen faith,
Erys yn fyw yr awen fad,
Hyd lenydd ei dylanwad;
Ymarllwys cerdd o'i merllwyn,
Bu lwys fab Elias fwyn.
Minnau, ydd wyf am annerch
Cerdd dda yng ngwersyllfa serch;
Mewn cell ar ei min y cair,
Cain awen yn cyniwair.
Cefais awr o ddistawrwydd
Uwch ei phen, i'r awen rwydd;
Awr fach, ymhlith oriau f'oes,
Fwynaf o oriau f'einioes;
