Tudalen:Prif Feirdd Eifionydd.djvu/66

A'i oleuwych heirdd liwiau,
Seirian gorff, fel ser yn gwau:
Gwyrdd glwys, ail y gerddi glân,
A lliw wyneb holl anian.
Esmwyth er adwyth yr âf
Yn hwn, a braidd na hunaf;
Prydaf a gweuaf gywydd
Ar y daith tra pery'r dydd,
Neu yn llawen darllenaf,
Eiriau o werth oriau haf;
Difyrrus y clodforaf
Ior mâd—ei gennad a gaf;
Tirionhael im' trwy einioes
Y bu ei law dan bob loes—
Daliodd fy mhen bob ennyd
Dan y boen drwy donnau byd.

Erfyniaf drwy Eifionydd.
Gael rhoi tro i deithio'r dydd,
A gweled broydd gwiwlwys
O fewn i wlad Arfon lwys;
Dyffryn tirion Meirionydd,
A Lleyn deg, llawen y dydd!
Caf olwg, mae cof eilwaith,
Ar gwr y môr garw a maith,
A'i fryniau gwrdd donnau dig,
A bâr odwrdd berwedig,
A enynnant ddawn anian
O ael coed i eilio cân.
Caf eilwaith ar daith y dydd
Weled gwyllt waelod gelltydd—
Coedydd a dolydd deiliog,
A llwyni glân, lle cân cog;
Arwrawl gribau'r 'Ryri,
Muriau braisg Cymru a'i bri,
A ddeuant i wydd awen
Gyda pharch, i godi ei phen.