Y gwanwyn ddwg y wennol
A'i thelyn a'i theulu'n ol
O dir sy 'mhell dros y môr
I Frydain wen yn frodor,
I wneud nyth drwy syth yn sad,
A'i gleio yn dynn gload,
Na syfl oddiar ais oflaen
I ffwrdd fyth, mwy na phridd faen;
A'i hediadau'n nodedig
I osgo'i ffordd, wysg ei phig;
Tua'r llawr yn troell—wyro,
Gwna frad ednogion y fro;
Braidd na hêd heb rydd wanhau,
Yn saeth i'r fonwes weithiau;
Ond heibio'r â, i'w hynt bryf,—
Dyna'i hannel, edn heinyf.
O! O! 'r blodau! un, dau,—deg,
Na, uwch hynny, ychwaneg;
D'wedwch deg cant" ar antur,
Na, "mil," pa'm? o liwiau pur;
Na, deng mil,—mwy, deng miliwn,—
Ofer rhoi y cyfri hwn.—
At hyn, dyn, eto nid aeth
I feiddio ei rifyddiaeth;
Ni wyr yr hyn sy aneirif,
Culach yw rhod y cylch rhif;
Dyrysa os à dros hon,
Aneirif a'i gwna'n wirion.
Teg yr addurnwyd, bob tu,
Y llwybr oll å briallu;
A blodau gôb y wlad gain
Ymagora'n em gywrain;
Wrth dlws, tlws yn ystlysu,
A bywyd twf ar bob tu.
A gwlad deg, lle gwelwyd hau,
Yn gaenen o eginau.
