y gwanwyn yn neshau.
Ond estyn dernyn mae'r dydd
O un goleu bwygilydd;
Argoel fod oriau Gwyl Fair
Ar agosi trwy gesair;
Tywydd ir at doddi iâ,
Tywydd er toddi eira,
Gan y gwres, byd gynhesir;
Daw o ddwr gwlaw ddaear glir:
"Ni erys eira mis Mawrth
Mwy na 'menyn ar dwymyn dorth,"
Ebe'r hen air;—a barn hyn
Yw, y tawdd ar bob tyddyn.
O'r newydd daw tywydd teg,
A ddetry'r iâ'n ddiatreg;
Pan bydd, o dipyn i beth,
Wyneb hapus gan bopeth;
Daear rwym ddaw yn dir rhydd,
Ac i'r arddwr ceir hirddydd,
I'w chochi ac i'w chychwyn
O lwm ddull i ailymddwyn.
Y ddau eithaf "a ddaethant,
I roi y cwlm ar y cant,
Nes eilfydd yw ein sylfon
I'w henw gwraidd—Blwyddyn gron.
Crynnedd yw'r marc ar anian,
Crwn yw y glób, cywrain, glân;
Crwn ar len yr wybren rydd,
Ei osodiad, yw'r sidydd;
Os cron yw'r sylfon neu'r sail,
Cron rod ceir yn ar-adail;
Awdl gron yw hon, gan hynny,
Yn fath o droell fyth a dry,
I agos ddangos i ddyn,
Yr aml wedd geir ym mlwyddyn.
