Tudalen:Prif Feirdd Eifionydd.djvu/92

Prawfddarllenwyd y dudalen hon

Nychir y glew gan newyn,
Ac O! daw haint gyda hyn;
Dyna ysa'r dinaswyr,
Hwy ânt i'r bedd mewn tro byr;
Bonedd a gwreng yn trengi,
Gweiniaid a'u llygaid yn lli.


Y pennaf lueddwyr, O! pan floeddiant,
Acw'r gelltydd a'r creigiau a holltant;
Ereill gan loesion yn waelion wylant,
Eu hanadi, a'u gallu, a'u hoedl gollant:

Y Deml a gwympa.


Gan boen a chur, gwn, byw ni chânt,—angau,
Er gwae ugeiniau, dyrr eu gogoniant.
Ys anwar filwyr sy yn rhyfela,
Enillant, taniant gastell Antonia;
Y gampus Deml a gwympa—cyn pen hir;
Ac O! malurir gem o liw eira.
Wele, drwy wyll belydr allan—fflamol
A si anaturiol ail swn taran:
Mirain Deml Moria'n dân—try'n ulw—
Trwst hon clyw acw'r trawstiau'n clecian!
Yr adeiladaeth ddygir i dlodi,
Be bae cywreiniach bob cwrr o honi;
Tewynion treiddiawl tân a ânt trwyddi;
Chwyda o'i mynwes ei choed a'i meini;
Uthr uchel oedd, eithr chwâl hi—try'n llwch,
A drych o dristwch yw edrych drosti.
Fflamau angherddol yn unol enynnant,
Diameu y lwyswych Deml a ysant;
Y dorau eurog ynghyda'r ariant,
Y blodau addurn, a'r cwbl a doddant,
Wâg annedd ddiogoniant!—gyda bloedd
Hyll bwyir miloedd lle bu rhoi moliant.


Llithrig yw'r palmant llathrwyn,
Môr gwaed ar y marmor gwyn.