Tudalen:Prif Feirdd Eifionydd.djvu/94

Y mae rhan o'm rhieni
O fewn ei swrth fynwes hi.
Deil eu llwch nes y del llaw
Duw anian i'w dihunaw.

Isaac Morys gymerwyd
I gwrr ei llawr a'i gro llwyd;
Ni eithriwyd yr hen Athro,
Yn anad'r un, yn ei dro!

Dyna fedd Dewi Wyn a fu—ben bardd,
Heb neb uwch yng Nghymru;
Ond p'le mae adsain cain, cu,
Tinc enaid Dewi'n canu?

Mae degau o'm cymdogion,
A'u tai yn y fynwent hon;
A mi'n ieuanc mwynheais,
Ag aidd llon, eu gwedd a'u llais;
Ond O! y modd! dyma hwy
Isod ar dde ac aswy,
Yn fudion lwch—hanfodau,
A neb o'i hûn yn bywhau.

Buoch bobl a baich y byd
Ar eich gwarrau uwch gweryd;
O! mor chwai pan delai dydd
A'ch galwad at eich gilydd,
Fel hyn gryn fil ohonoch
Y gwnaech lawen grechwen groch;
Gan annerch yn gynhennid,
Y naill y llall heb un lliw llid:
Torrech trwy holl faterion
Hyn o blwy yn wyneb lon;
Dilynai eich dylanwad
Trwy fywiog lu tref a gwlad

Ond wele'n awr, delw neb
Ni ymwana i'm wyneb!