Tudalen:Profedigaethau Enoc Huws (Addasiad 1939).djvu/145

Gwirwyd y dudalen hon

"Chwi wyddoch, Dafydd Dafis," ebe Didymus, “fod llawer sgil i gael Wil i'w wely. Nid ydyw'r ffaith fod Mr. Simon wedi ei ordeinio yn profi ei fod na Phôl na Pholos. Mi wn am ambell un digon dienaid a gysegrodd flynyddoedd, ac a aberthodd bopeth, o'r aderyn to at y bustach, i ennill y corn olew, ac wedi ei gael, na wnaeth ddim ond dibynnu ar gorn gwddw; ac un o'r rheini ydyw Obediah Simon—dyn yn dibynnu ar nerth corn gwddw. Ond, wrth gwrs, mae'r dyn yn dibynnu ar y peth gorau sydd ganddo. Ac am ei ddwyn o flaen yr eglwys, y mae hynny cystal â bod wedi digwydd, oblegid y mae'r Eos wedi seinio ei glodydd yng nghlust pob aelod o'r eglwys, ac wedi glân ddrysu arno, a'r rheswm am yr holl sêl ydyw fod Obediah Simon yn gerddor. Dafydd Dafis, os na rowch chi'ch wyneb yn benderfynol yn erbyn y symudiad yma, mi af i berthyn i Seintiau'r Dyddiau Diweddaf."

Prin yr oedd y gair olaf allan o enau Didymus na ddaeth Eos Prydain i mewn. Ni byddai ef un amser yn mynychu'r Cyfarfodydd Misol, ond, fel Methodist a diacon, byddai'n arferiad dieithriad ganddo ymweled â Dafydd Dafis bob mis, er mwyn cael hanes y Cyfarfod Misol. A diamau mai gyda'r amcan hwn y daethai i dŷ Dafydd Dafis y noson hon. Ni wyddai wrth gwrs, fod Didymus yno o'i flaen, onid e, hwyrach, y buasai yn aros hyd nos drannoeth.