Tudalen:Profedigaethau Enoc Huws (Addasiad 1939).djvu/235

Gwirwyd y dudalen hon

ohono, mae'n hen bryd i mi droi adref wedi i mi ddiolch i chwi am eich hospitality."

"Peidiwch â sôn am hospitality," ebe'r Capten, wyddoch yn awr lle 'rydw i'n byw, a bydd yn dda gennyf eich gweled yn fuan eto. Buaswn yn galw fy merch i lawr, ond chwi esgusodwch hynny heno, a'r tro nesaf y dewch yma, mi obeithiaf y bydd Mrs. Trefor yn ddigon iach i'ch croesawu."

"Mae'n ddrwg iawn gennyf am ei hafiechyd, a chofiwch fi ati. Ac yrwan, nos dawch, Capten Trefor," ebe Mr. Simon wrth adael y tŷ.

"Nos dawch," ebe'r Capten, ac wedi cau'r drws, ychwanegodd rhyngddo ac ef ei hun: "Nos dawch, ŵr da. Yr ydech chi, syr, yr wyf yn meddwl, yn hen stager, neu ni cherddech chwi adref lawn cyn sythed ag y daethoch yma. Ond hwyrach mai da i chwi, Mr. S., lawer tro fel y bu yn dda i minnau, nad oedd post y gwely ymhell. A dyna ydyw'r beauty—nid yn y peth ei hun y mae'r drwg, ond yng nghael ein dal. Hym! Gwell i mi yrwan glirio olion y gyfeddach, oblegid yr hyn na wêl y llygad ni ofidia'r galon. Bydae hynny o ryw ddiben, achos y mae Susi yn siŵr o wybod fod y botel wedi ei hanrhydeddu. Mae ganddi ffroen fel retriever. Ond, siŵr ddyn, nad ydwyf yn feistr yn fy nhŷ fy hun. Ac yrwan, wedi i mi gymryd llond gwniadur o ffárwel, ni awn i fyny. Yn wir, hwyrach y deudith yr hen wraig—a hithau mor sâl—fy mod yn ddifater yn ei chylch, gan na fûm i fyny er rhywbryd yn y prynhawn. Ond ni all dyn fod ym mhobman. Yrwan, ni awn i edrych sut y mae pethau'n sefyll," a cherddodd y Capten i'r llofft heb afael yn y ganllaw. Rhoddai hynny, bob amser, dawelwch cydwybod i'r Capten.