ydyw'r foneddiges hon?" ebe Enoc ynddo'i hun. Yna curodd y foneddiges ar y drws, ac aeth Enoc i'w agor.
"Ai chi ydi Mr. Huws, syr?" gofynnai'r foneddiges. "Ie, dyna f'enw i," ebe Enoc.
"Ga' i siarad gair â chi?" gofynnai hithau. "Cewch, 'neno dyn, dowch i mewn," ebe Enoc.
Estynnodd Enoc gadair iddi yn ymyl y ffenestr, er mwyn iddo gael llawn olwg arni, oblegid canfu ei bod yn werth edrych arni. Ar ôl eistedd, ebe hi gyda gwên, a chan ddatguddio set o ddannedd (nid rhai gosod) fel rhes o bys yn eu coden:
"Wedi galw yr ydw i, Mr. Huws, i ofyn oes arnoch chi eisio housekeeper?"
"Just y peth sydd yn eisie arna i," ebe Enoc, " ond y mae arnaf ofn na wneith fy lle i eich siwtio. Gan nad oes yma neb ond fi fy hun, ni byddaf yn cadw morwyn, a mae fy housekeeper yn gorfod gwneud popeth sydd raid ei wneud mewn tŷ."
"'Rydw i'n gwbod hynny, a neith o ddim gwahaniaeth i mi, achos yr ydw i wedi arfer gweithio, a mi wn sut i gadw tŷ," ebe'r ferch ifanc, a synnodd Enoc ei chlywed yn siarad felly, oblegid yr oedd ei gwisg yn drefnus a chostfawr yn nhyb Enoc.
"Da iawn," ebe Enoc. "Faint o gyflog ydech chi'n 'i ofyn?"
"'Ugen punt. Yr wyf wedi bod yn cael chwaneg," ebe hi.
"Mae hynny yn bum punt mwy nag yr ydw i wedi arfer 'i roi," ebe Enoc.
"'Rwyf yn gobeithio," ebe'r ferch ifanc, "y cewch y gwahaniaeth yn y gwasanaeth, achos yr ydw i wedi bod mewn lleoedd da, ac wedi gweled tipyn."
"Wel," ebe Enoc, "hidiwn i ddim â rhoi ugen punt os byddwch yn fy siwtio," canys credai fod golwg yr eneth hon, o'i chymharu â Marged, yn werth pum punt, ac ychwanegodd:
