Tudalen:Profedigaethau Enoc Huws (Addasiad 1939).djvu/52

Gwirwyd y dudalen hon

"Wel," ebe'r Capten, yr ydych chwi a minnau yn hen ffrindiau, ac mi wn na wnewch chwi ddim gadael i'r peth fynd ddim pellach, ar hyn o bryd, beth bynnag. Cofiwch nad yrwan y mae'r lle wedi dyfod i'm meddwl gyntaf; na, mae o yn fy meddwl i ers blynyddoedd—yr wyf wedi breuddwydio llawer yn ei gylch. O ran y meddwl y mae'r peth yn hen—mae'r bydle'n fywiog— mae'r engine yn chwyrnu—mae'r troliau yn cario'r plwm i Lannerch-y-môr—ac eto y mae'r borfa yn las ar wyneb y tir! Yr ydych yn deall fy meddwl, Mr. Denman? —Yn y meddwl y mae'r Gwaith yn hen, ond mewn reality y mae'r dywarchen heb ei thorri. Yn fy meddwl (a chaeodd y Capten ei lygaid am funud), yr wyf yn gweled y cwbl ar lawn waith—mae'n hen, hen, yn fy meddwl i, ond yn newydd i'r byd—yn wir, yn anhysbys—yn ddirgelwch hollol!"

Hwyrach," ebe Mr. Denman, "fy mod yn rhy hy, ond 'dydech chi ddim wedi deud eto—"

"Mr. Denman," ebe'r Capten, gan dorri ar ei draws, peidiwch ag arfer geiriau fel yna. 'Does dim posib i chwi fod yn rhy hy arnaf. Fel y dywedais, yr ydym yn hen ffrindiau, a 'does gen i ddim eisiau cadw dim oddi wrthych—dim, dim. Ni fuaswn yn siarad fel hyn â neb arall. Os oes rhywun mwy na'i gilydd yn gwybod fy secrets, Mr. Denman ydyw hwnnw. Mi ddywedaf beth arall, ddarfu i mi erioed feddwl am y Gwaith y crybwyllais amdano—yr wyf yn ei alw yn 'Waith' er nad ydyw wedi ei ddechre, am nad ydyw ond pwnc o amser yn unig—ddarfu i mi erioed feddwl am y fentar y mae fy llygaid arni heb eich bod chwithau yr un pryd yn fy meddwl. Mi fyddwn yn dweud fel hyn: Richard Trefor, ŵyr neb arall, ond fe wyddost di, fod yna blwm ddialedd yn y fan a'r fan. Pwy sydd i gael bod yn gyfrannog â thi yn y cyfoeth? Wel, os oes rhywun, Mr. Denman,' meddwn."

"Yr wyf yn bur ddiolchgar, Capten," ebe Mr. Denman, "ond y mae arnaf ofn na allaf i fentro dim chwaneg.