Prawfddarllenwyd y dudalen hon
Mi welwn aruthr fanc o dduwch
Draw lle terfynai'r heol wen.
Dichon mai pentir uchel ydoedd
Yn cyrraedd fry hyd asur nen.
Eithr yn ei ddull anhygryn, tywyll,
Hen gastell cadr a welwn i,
A'i fylchog dŵr, o lesni'r wybren,
Yn bwrw'i lun ar lesni'r lli.
Dichon mai seren euraid ydoedd,—
Eithr gwelwn ffenestr yn y tŵr,
A rheffyn cochliw, igam—ogam,
Yn pefrio dani yn y dŵr.
Ni synnwn ddim pe syllai morwyn
O'r ffenestr yn yr uchel gaer,
A dyfod marchog hardd o'r gorwel
I'w chyrchu dros y glasfor claer.
Ni synnwn ddim pe llithrai eurllong
Is muriau'r castell ger y lli,
A gosgordd wen o golomennod
Yn troi o gylch ei hwylbren hi.
