Na chelu'r gwir yn ing ei ymdrech ddrud,
Na diffodd gwrid cywilydd diwair dwys,
Na llwytho allor Moeth a Balchder byd
 safwyr dân o fflam yr Awen lwys.
Pell o amryson gwael y dyrfa ffôl,
Ni chrwydrodd eu deisyfiad sobr erioed;
Yn encil bywyd a'i gysgodol ddôl,
Cadwasant ar eu tawel hynt eu troed.
Eto fel na thremyger yma'u llwch,
Rhyw fregus goffadwriaeth a arhôdd;
A'i hodlau trwsgl a'i cherfwaith trwstan trwch
Erfyn ochenaid wrth fynd heibio'n rhodd.
Eu henw a'u hoed a ddyd anhyfedr Lên
Yma'n lle Clod a Marwnad yn goffâd;
A gwesgyr ogylch lawer testun hen
A ddysgo farw i ddifinydd gwlad.
Cans pwy 'n ysglyfaeth i fud angof prudd
Roes foddus ofnus fywyd heibio'n llwyr,
Adawodd gynnes ffiniau'r siriol ddydd.
Heb daflu'n ôl un drem hiraethus hwyr?
Ar ryw gu fron wrth fynd rhy'r enaid bwys,
A'r llygad fyn ryw ddafnau serch wrth gau;
Yn wir, rhy Natur lef o'r beddrod dwys,
A'r tanau gynt o'n lludw sy'n bywhau.
Tudalen:Salm i Famon a Marwnad Grey.djvu/30
Gwirwyd y dudalen hon