[Yr hen ŵr yn syrthio ar y fainc.]
Dafydd: 2 Halo! Halo! Beth sy'n bod? Gadewch i mi 'nol diferyn o ddŵr i chwi.
[Aeth yr Ail allan, a chlywyd cân y Tylwyth Teg yn y pellter. Deuant yn agosach ac yn agosach, nes dyfod i mewn i'r ystafell. Amgylchynant y fainc a dawnsiant yn yr ystafell, a chipiant yr hen ŵr allan.]
Dafydd 2 (yn dod i mewn â'r dŵr): Beth oedd y canu swynol yna? Tybiais y clywn sŵn dawns. (Yn edrych o amgylch.) Ble'r aeth yr hen ŵr?
Rachel (yn dod i mewn): Mae rhyw olwg brysur arnat, Dafydd. Beth sy'n bod?
Dafydd: 2 Rhywbeth rhyfedd. Clywsoch sôn am fy nhadcu a gollwyd! Wel, bu yng nghylch y Tylwyth Teg am hanner can mlynedd. Daeth yn rhydd heno, a daeth yn union i'w hen gartref-i'r ystafell yma. Syrthiodd ar y fainc-y fan yna. Euthum i 'nol dŵr iddo, a phan oeddwn allan clywais sŵn swynol y Tylwyth Teg yn dawnsio ac yn canu. Deuthant i mewn ac aethant â chorff yr hen ŵr gyda hwynt.
Rachel: Dafydd bach! Yr wyt wedi bod yn cysgu. Breuddwyd oedd!
[LLEN.]
