Siôn a Siân.[1]
CYMERIADAU: Siôn, Siân, ac Un o'r Tylwyth Teg
GOLYGFA: Y llwyfan i fod yn debig i'r tŷ tywydd. Siôn i sefyll tu mewn, a Siân tu allan, a'r ddau mor syth ag sydd bosibl, nes dod un o'r Tylwyth Teg i dorri ar y swyn
Siôn: Sut ydych chwi 'nawr, Siân?
Siân: O, 'rwyfi'n reit dda, diolch, ond mi garwn pe byddai'r tywydd yn newid ychydig, fel y gallwn ddod i mewn am dro.
Siôn: Yn wir, y mae n debig iawn i law. (Yn dal ei law allan.) Clywais ddiferyn ar fy llaw. Ydyw, y mae'n mynd i fwrw.
Siân: Siôn bach, cofiwch agor eich 'brela. Nid wyf am i chwi gael gwynegon.
[Y ddau yn symud-Siân i mewn, a Siôn allan—mor debig i'r tŷ tywydd ag sydd bosibl.]
Siôn: Y mae'n dda cael newid am ychydig. Siân: Ydyw, 'nghariad i. Ond 'rwyf i wedi blino'n lân ar fyw fel yma.
Siôn: 'Rwyf innau hefyd. Wyddoch chwi, Siân, y mae deng mlynedd wedi mynd heibio er pan ddigwyddodd hyn.
- ↑ Dyweder Shôn a Shân.
