Siôn (yn cydio mewn tafell ac yn edrych trwy dwll yn ei chanol, ac yn gwenu): Wel, Siân fach, mae'r bara menyn yr un fath o hyd.
Siân: Wel, beth sy mater ar hwnyna, 'nawr?
Siôn: Chwi ddylech dreio torri'r dorth yn gymwys.
Siân (yn edrych i fyny): Chwi ddylech chwithau dreio gwisgo'ch het yn gymwys.
Siôn: O, 'n wir! Mi wisgaf i'r het fel y mynnaf.
Siân: Mi dorraf innau fara menyn fel y mynnaf innau.
Siôn: Siân, fe' rydych yn anghofio. Chwi fyddwch yn ffraeo cyn bo hir.
Siân: Nid wy'n anghofio dim, ac nid wy'n ffraeo dim. Yr unig beth a ddywedais i oedd y dylech wybod erbyn hyn sut i wisgo'ch het yn gymwys.
Siôn (yn codi): Wel, wel, 'does dim pleser byw yma; ni welais i 'rioed y fath fenyw bigog.
Siân (yn codi hefyd a'r ddau yn siarad tros y ford): Pigog, yn wir. Pwy sy'n bigog?
[Un o'r Tylwyth Teg yn dyfod i mewn yn ddistaw.]
Siôn: Chwi ffraeech ag angel.