Siân: 'Rwy'n sicr o un peth-eich bod chwi ymhell o fod yn angel.
Siôn: Dylaswn fod yn gwybod. Fe 'rydych yn dod o deulu o natur wyllt.
Siân: Mae fy nheulu i gystal a'ch teulu chwi, unrhyw awr o'r dydd.
Siôn: Y trueni yw nad oes gennych ddim llywodraeth ar eich tymer.
Siân: Y trueni yw i mi erioed briodi'r fath ddyn. Siôn: Y camsyniad mwyaf yn fy mywyd i oedd i mi erioed edrych arnoch chwi!
Un o'r Tylwyth Teg: Siôn a Siân! Siôn-a Siân!
[Y ddau'n sefyll fel pe wedi eu parlysu.]
Siôn a Siân: A gawn ni un cynnig bach eto? Dim ond un?
[Un o'r Tylwyth Teg yn siglo ei phen.]
Un o'r Tylwyth Teg: Na, ofnaf ei bod yn amhosib, o leiaf am ddeng mlynedd arall.
Siôn: A gawn ni ddweyd "Ffarwel"?
Un o'r Tylwyth Teg: Cewch, bid siwr.
Siôn a Siân: Ffarwel, f'annwyl gariad (yn cusanu).
