XXXI.
CWYMP Y DAIL.
'Un naws â dail einioes dyn.'—Gronwy Owain.
O FARWOL ddyn! y ddeilen wyw
Lefara'n brysur wrthyt ti,
'Ber yw dy oes, a'th ddyddiau i fyw
Sy ddiddym fel yr eiddom ni.
'Pan elo gwanwyn einioes ffwrdd,
Per haf dy fywyd lona'th wedd,
Y deifiol hydref ddaw i'th gwrdd,
A gauaf henaint dyr it' fedd.'
Pan ddychwel gwanwyn, blodau lu
A wisgant y werdd goedwig lwys;
Ond am y dyn, y fan y bu
Yn unig saif yn arwydd dwys.
Ond mewn rhagorach gyflwr, dir
Mae'r rhai a hunant ynddo Ef;
A chodant mewn dedwyddwch gwir,
A'u haf a bery tra bo nef.
XXXII.
Y CEISIEDYDD TRYSOR.
O Göthe
GWEDI treulio'r dydd mewn lludded,
Ymson wnawn, â chalon wyw:
'Cyfoeth yw y fendith fwyaf,
Tlodi, melltith drymaf yw!'
Yna yr eis i gloddio trysor
Maes i'r coed, gan weyd yn llyn:
