A chyn i angel ddechreu'i gydgan
Daeth llu angylaidd i gyd ddatgan,
Ar blygain heb oer bla,
'Gogoniant yn y goruchafion,
Ar y ddaear tangnefedd dirion,
Lles dynion—ewyllys da."
Os llawen ganai yr angylion,
Am fodd i ddynion fyw,
Pa faint mwy achos llawen ddatgan
I ran y ddynol ryw,
Sef y rhai oedd feirwon, drwy oferedd,
Dan arw gur yn ddidrugaredd,
Yn gorwedd yn eu gwaed;
Dyma'r meirwon a gafodd fywyd,
Sef ni oedd waelion, hyn oedd olud,
A'r gwynfyd mwya' gaed.
Am hyn edrychai yr hen broffwydi,
Gan nodi Iesu a'i ras,
Ei fod i ddyfod o dŷ Ddafydd,
O gynnydd enwog was,
Yn ol ei ddyfod i'w ddyoddefaint,
A thrwy y gwânau i'w ogoniant,
Trwy llwyddiant tra dilyth;
Hyn a bregethai'r Apostolion,
I'r Cenedloedd a'r Iuddewon,
Mai 'fe sy'n ddigon fyth.
Boddlonodd bob cyfiawnder erom,
Mae'n aberth drosom ni,
Nid oes lidiawgrwydd at ein bywyd,
Gollyngwyd gwaed yn lli';
Mae yn Nghrist fywyd i hi Adda,
A ni heb allu ein hunain wella,
Er d'od o'r ddalfa den;
A dyna ydyw'r gwir a'n gweryd,
O'r anialwch mawr iawn olud,
Yn mywyd Crist,Amen.
—OWEN WILLIAMS, Waunfawr.
Tudalen:Telyn Seion sef Pedwar ar Bymtheg o Garolau Nadolig.djvu/25
Prawfddarllenwyd y dudalen hon