Mae'n rhyfedd werth y nerth a wnaed
O rinwedd gwaed yr Oen:
Nid rhaid i'r iach wrth feddyg rhad,
O ran gwellhad na lles;
Rhag lid y seirff, trallodus haint,
'Roedd braint y sarff o bres:
Raid felly i'n cred ddyrchafu Crist,
I rai sy'n drist dan draed;
Gan feirw i'w chwant, hwy fyddant fyw,
Bob rhai a glyw rhyfeddant Dduw;
Mor werthfawr yw ei waed!
Y rhei'ny gân i'w enw gwir,
Nes byddo'n clir ddatgloi
Byrth carchar cau, heiyrn farau'r fall,
Nes deffro'r dall i wel'd ei wall,
A ffydd i'r anghall, ffoi.
Y ganiad hyny, âg enw teg,
Yw'r gwir a'r gareg wèn;
Maddeuant rhad, o gariad rhydd;
Dyrchafiad ffydd i'w phen:
Dirgelwch yw da'r goleu'i chael,
Mawr fael wna'r meirw'n fyw;
Moliennir Ef â llef yn llon,
Gan waredigion Duw:
A gwyn ei fyd a gano fawl,
Mewn hawl o'r gwir fwynhad,
Coel fawr yw'r fraint Calfaria fry,
Plant Seion sy, mewn cariad cu,
'N mawrygu pardwn rhad;
O fyth am nerth, mae'n faith y nôd,
I roi teilwng glod i ti;
Yr Oen a ga'dd ei ladd, trwy loes,
Ar bren y croes, yn rhad a roes,
O newydd, oes i ni.
O'r iechydwriaeth helaeth hon,
Mor fawr gerbron yw'r braint;
Ac O mor bell o gyraedd byd
Yw sylwedd bywyd saint!
Tudalen:Telyn Seion sef Pedwar ar Bymtheg o Garolau Nadolig.djvu/35
Prawfddarllenwyd y dudalen hon