Na thwyller chwi, deallwch wir,
Nid oer watwarir Duw;
Rhaid ini gael ein dwyn o gas
Ei farn, a'i ras i fyw:
O'r diluw drwg fe'n deil ni draw,
Gerllaw o gyraedd llid;
Ei eglwys Ef, mae'n wiwglwys hi,
Yn Nghrist a'i fri sy'n Arch i ni,
Rhag boddi gyda'r byd:
A gwyliwn bawb, rhag ofn y b'o
I neb fod eto'n ol;
Can's heddyw yw'r awr gym'radwy sydd,
Nid foru fydd, rhag colli'r dydd
Ar ffydd morwynion ffol.
O! Duw, na bae'm â di nam bwyll,
Yn profi o'i ddidwyll ddawn;
I gael y nôd, mewn goleu nef,
I'w 'nabod ef yn iawn:
Adnabod sail Crist, a'i dair—swydd,
Yn Arglwydd ynom ni;
A pheth yw trefn maddeuant rhad,
Trwy ffydd a phrofiad ffri:
Cael profi'n bod yn eglwys bur,
A'n geni o natur Nef:
Un gwedi'i chael trwy'r gwaed a'r chwys,
Yn lân ddi lys, fel Efa i'w flys,
O'i santaidd ystlys Ef:
Dyrchafwn glir, dra chyfiawn glod,
I'n Priod, fu ar y pren:
I esmwythâu'n pwn, yn hwn bo'n hawl,
Lle geill pob sawl, ar dôn ddi dawl,
Gyd—ganu mawl.—Amen.
—THOMAS EDWARDS.
