dygir teyrnas Dduw oddi arnoch chwi, ac a'i rhoddir i genedl a ddygo ei ffrwythau.
44 A phwy bynnag a syrthio ar y maen hwn, efe a ddryllir ac ar bwy bynnag y syrthio, efe a'i mâl ef yn chwilfriw.
45 A phan glybu yr arch-offeiriaid a'r Phariseaid ei ddamhegion ef, hwy a wybuant mai am danynt hwy y dywedai efe.
46 Ac a hwy yn ceisio ei ddala, hwy a ofnasant y torfeydd ; am eu yn ei gymmeryd ef fel prophwyd.
PENNOD XXII
1 Dammeg prïodas mab y brenhin. 9 Galwedigaelh y Cenhedloedd. 12 Cospedigoeth yr hwn nid oedd ganddo y wisg brïodas. 15 Y dylid talu teyrnged â Cesar. 29 Crist yn gostegu y Saduceaid ynghylch yr adgyfodiad: 34 yn atteb y cyfreithiwr, pa un yw y gorchymyn cyntaf, ar mawr ; 41 ac yn holi y Phariseaid ynghylch y Messias.
1 A'R Iesu a attebodd, ac a lefarodd wrthynt drachefn mewn damhegion, gan ddywedyd,
2 Cyffelyb yw teyrnas nefoedd i ryw frenhin a wnaeth brïodas i'w fab,
3 Ac a ddanfonodd ei weision i alw y rhai a wahoddasid i'r brïodas: ac ni fynnent hwy ddyfod.
4 Traehefn, efe a anfonodd weision eraill, gan ddywedyd, Dywedwch wrth y rhaì a wahoddwyd, Wele, parottoais fy nghiniaw: fy ychain a'm pasgedigion a laddwyd, a phob peth sydd barod: deuwch i'r brïodas.
5 A hwy yn ddïystyr ganddynt, a aethant ymaith, un i'w faes, ac a i'w fasnach:
6 A'r lleill a ddaliasant ei weision ef, ac a'u hammharchasant, ac a'u lladdasant.
7 A phan glybu y brenhin, efe a lidiodd ; aca ddanfonodd ei luoedd, ac a ddinystriodd y lleiddiaid hynny, ac a losgodd eu dinas hwynt.
8 Yna efe a ddywedodd wrth ei weision, Yn wir y brïodas sydd barod, ond y rhaì a wahoddasid nid oedd deilwng.
9 Ewch gan hynny i'r prif-ffyrdd a chynnifer ag a gaffoch, gwahoddwch i'r briodas,
10 A'r gweision hynny a aethant allan i'r prif-ffyrdd, ac a gasglasant ynghyd nifer oll ag a gawsant, drwg a da: a llanwyd y brïodas o wahoddedigion.
11 ¶ A phan ddaeth y brenhin i mewn i weled y gwahoddedigion, efe a ganfu yno ddyn heb wisg prïodas am dano
12 Ac efe a ddywedodd wrtho, Y cyfaill, pa fodd y daethost ì mewn yma, heb fod gennyt wisg prïodas? Ac yntau a aeth yn fud.
13 Yna y dywedodd! y brenhin wrth y gweinidogion, Rhwymwch ei draed a'i ddwylaw, a chymmerwch ef ymaith, a theflwch i'r tywyllwch eithaf: yno y bydd wylofain a rhingcian dannedd.
14 Canys llawer sydd wedi eu galw, ac ychydig wedi eu dewis.
15 ¶ Yna yr aeth y Phariseaid, ac a gymmerasant gynghor pa fodd y rhwydent ef yn ei ymadrodd.
16 A hwy a ddanfonasant atto eu disgyblion ynghyd â'r Herodianiaid, gan ddywedyd, Athraw, ni awyddom dy fod yn eirwir, ac yn dysgu ffordd Duw mewn gwirionedd, ac nad oes arnat ofal rhag neb: oblegid nid wyt ti yn edrych ar wyneb dynion.
17 Dywed i ni gan hynny, Beth yr wyt ti yn ei dybied? Ai cyfreithlawn rhoddi teyrnged i Cesar, ai nid yw?
18 Ond yr Iesu a wybu eu drygioni hwy, ac a ddywedodd, Paham yr ydych yn fy nhemtio i, chwi ragrithwyr
19 Dangoswch i mi arian y deyrnged. A hwy a ddygasant atto geiniog:
20 Ac efe a ddywedodd wrthynt, Eiddo pwy yw y ddelw hon a'r argraph?
21 Dywedasant wrtho, Eiddo Cesar. Yna y dywedodd wrthynt, Telwch chwithau yr eiddo Cesar i. Cesar, a'r eiddo Duw i Dduw.
22 A phan glywsant hwy hyn, rhyfeddu a wnaethant, a'i adael ef, a myned ymaith.
23 ¶ Y dydd hwnnw y daeth atto y Saduceaid, y rhai sydd yn dywedyd nad oes adgyfodiad, ac a ofynasant iddo,
