"Miss May!"
"A! ie, Miss May,' ac Eiry dy chwaer fach," ebe hi, gan ddal llaw Alun a Mair gyda'i gilydd. Ychydig feddyliais mai fy mrawd a achubodd fy mywyd," ac wylodd heb fedru peidio. Wylai pawb am ennyd. Ni wyddai Alun pan un ai llawenhau a wnai ai peidio am mai yr un oedd "Miss May ac Eiry. Pan oedd y pedwar felly, yn wylo ac yn gwenu, yn holi ac yn ateb bob yn ail, agorodd y fam ei llygaid. Syllodd arnynt yn ddwys am beth amser, yna gwenodd yn foddhaus, ac yn raddol daeth golwg dawel yn ôl i'w hwyneb.
Wedi ei gweld yn dod ati ei hun, daeth y gwr dieithr ymlaen. Dywedodd mai cyfreithiwr Mrs. May oedd ef, a'i fod wedi dod yno, yr holl ffordd o America, i roi esboniad ar bethau, ac y gwnai hynny'n awr os caniataent iddo.
Gorweddai'r fam ar esmwythfainc. Safai ei phedwar plentyn gerllaw iddi. Rhoddwyd cadair i'r gŵr dieithr yn eu hymyl.
